Definitie 

Chiropractie wordt gedefinieerd als een erkend beroep dat zich richt op het vermogen van het lichaam om zichzelf te genezen. Dit beroep in de gezondheidszorg omvat het gebruik van manuele therapie, met name manipulatie van de wervelkolom. Chiropractie omvat ook het gebruik van voedingsadvies en lichaamsbeweging om verschillende medische aandoeningen te behandelen. Chiropractoren hebben de neiging om de behandeling toe te dienen op een manier die vergelijkbaar is met de beoefenaars van de conventionele geneeskunde. Manuele therapie omvat manipulatie van gewrichten door druk uit te oefenen en het getroffen gebied uit te rekken. Chiropractoren geven een snelle, maar zachte stoot aan het betrokken wervelkolomgebied om de beweging en functie van het gewricht te verbeteren. Chiropractoren richten zich ook op andere delen van het lichaam, samen met de wervelkolom. [1]

Toepassingen

Chiropractische technieken worden gebruikt voor de behandeling en het beheer van de volgende aandoeningen. [2]

1. Spinale manipulatie is gunstig voor de behandeling van acute, chronische en subacute lage rugpijn. Oefening en massagetherapie zijn ook nuttig voor de behandeling van chronische lage rugpijn.
2. Chiropractische technieken zijn ook effectief voor de behandeling van nekpijn. Wanneer spinale manipulatie wordt gecombineerd met lichaamsbeweging en massagetherapie, is het ook gunstig voor de behandeling van acute whiplash. Spinale manipulatie is effectief voor het verbeteren van chronische nekpijn en cervicogene hoofdpijn. 
3. Manipulatie van de thoracale wervelkolom is belangrijk voor de behandeling van milde rugpijn. Dit is ook effectief voor de bijbehorende nekpijn. 
4. Chiropractische technieken zijn effectief voor de behandeling en behandeling van migraine, cervicogene hoofdpijn en spanningshoofdpijn. 
5. Naast spinale manipulatie blijken chiropractische technieken gunstig te zijn voor de behandeling van extremiteitsaandoeningen. Deze aandoeningen omvatten plantaire fasciitis, schoudergordelpijn, patellofemoraal pijnsyndroom, adhesieve capsulitis, heup- en knieartrose en laterale epicondylitis. Studies tonen de effectiviteit aan van chiropractische technieken voor het verlichten van schouderpijn, carpaal tunnel syndroom, rotator cuff pijn en enkelverstuikingen. De behandeling heeft gunstige resultaten voor hallux limitus, hallux abductor valgus en Morton's neuroom.
6. Spinale manipulatie heeft positieve resultaten voor niet-musculoskeletale aandoeningen zoals cervicogene duizeligheid. Chiropractische technieken kunnen ook gunstig zijn voor de behandeling en behandeling van longontsteking, nachtelijke enuresis, stadium 1 hypertensie, middenoorontsteking en premenstrueel syndroom. 

Kwalificatie vereist om chiropractor te worden

Om chiropractor te worden en klinische praktijk te beginnen, moet men de onderstaande stappen volgen en de graden behalen die in de volgende inhoud worden vermeld. [1]

1. Men voltooit een undergraduate-opleiding van ongeveer drie jaar voordat hij doorgaat naar een professionele training. 
2. Na het behalen van een bachelordiploma, moet men zich inschrijven voor een professioneel programma voor Doctor of Chiropractic (DC) dat ongeveer 4 jaar duurt. Het curriculum omvat anatomie, fysiologie en andere basiswetenschappen, evenals klinische ervaring onder toezicht die diagnostische vaardigheden, spinale beoordeling en spinale aanpassingstechnieken omvat. 
3. Na het behalen van het DC-diploma moet men het examen afleggen dat is afgenomen door de National Board of Chiropractic Examiners om de staatslicentie te verkrijgen. In verschillende staten zijn chiropractoren ook verplicht om het examen met betrekking tot staatsspecifieke wetten te wissen. De chiropractors zijn ook verplicht om cursussen voor permanente educatie bij te wonen, zelfs na het behalen van hun licentie.  
4. Na het behalen van het DC-diploma, voltooien sommige chiropractors ook postdoctorale opleidingen in orthopedie, kindergeneeskunde en andere gespecialiseerde gebieden. 
5. De Council on Chiropractic Education biedt accreditatie aan de instellingen die professionele DC-programma's aanbieden. 
6. Chiropractoren kunnen ook medicamenteuze therapie, oefeningen, patiënteneducatie en massagetherapie gebruiken voor de behandeling van verschillende musculoskeletale en niet-musculoskeletale aandoeningen.  

Chiropractor Theorie

Het biopsychosociale model van chiropractische zorg verbindt de sociologische, biologische en psychologische factoren met elkaar. De biologische factoren omvatten chemische en fysieke verandering van het menselijk lichaam; psychologische factoren omvatten de geestelijke gezondheid en persoonlijke ontwikkeling van een individu. De sociologische factoren omvatten socio-economie, interpersoonlijke relaties en sociale steundynamiek. Het biopsychosociale model toont betekenis aan bij de chiropractische behandeling en behandeling van rugpijn. De psychosociale factoren die bijdragen aan het ontstaan van rugpijn zijn depressie, posttraumatische stressstoornissen, angst, onaangepaste overtuigingen, angstvermijdende overtuigingen en niet-ondersteunende interpersoonlijke relaties. 

Richtlijnaanbevelingen voor acute, chronische en subacute lage rugpijn omvatten het gebruik van spinale manipulatie, stressvermindering, lichaamsbeweging, yoga, multidisciplinaire revalidatie, tai chi en cognitieve gedragstherapie. [3] 

Subspecialiteiten van chiropractor

De subspecialismen van chiropractische zorg zijn als volgt. [4]

1. Chiropractor Acupunctuur 

Chiropractoren die gespecialiseerd zijn in acupunctuurbehandelingen kunnen naalden gebruiken om acupunctuurpunten op bepaalde locaties te stimuleren. Chiropractoren verkrijgen acupunctuurcertificering van de American Board of Chiropractic Acupuncture (DABCA) door het DABCA-examen te behalen. 

2. Forensische Chiropractie 

Forensische chiropractische certificering is verkregen van de American Board of Forensic Professionals (DABFP) en vereist een klinische ervaring van ongeveer 300 uur. Forensische chiropractoren kunnen de gezondheid van de patiënten evalueren en kunnen medische informatie verstrekken die onder het juridische systeem valt. 

3. Interne geneeskunde en gezinschiropractie 

Interne geneeskunde en familiechiropractoren verkrijgen certificering van de American Chiropractic Associated - Council on Diagnosis and Internal Medicine (ACA-CDID). Met een diplomatenstatus kunnen deze chiropractors technieken gebruiken zoals acupunctuur, diëtetiek, lichaamsbeweging, farmacologisch advies, botanische en homeopathische geneeskunde. 

4. Neurologische chiropractor 

Neurologische chiropractoren zijn verantwoordelijk voor het onderzoek van de associatie tussen de neurologische systemen en het bewegingsapparaat en de sensorische systemen van het lichaam. De diplomatenstatus in deze subspecialisatie wordt aangeboden door de American Chiropractic Neurology Board (ACNB) en vereist een klinische ervaring van ongeveer 300 uur in functionele neurologie. 

5. Neuromusculoskeletale geneeskunde Chiropractoren 

Deze chiropractors, voorheen chiropractische orthopedisten genoemd, behandelen en behandelen neuromusculoskeletale aandoeningen. De certificering is verkregen van de International Academy of Neuromusculoskeletal Medicine (DIANM) en vereist een klinische ervaring van 300 uur.   

Chiropractor behandeling 

Belangrijke richtlijnen voor chiropractische behandeling en behandeling van chronische pijnaandoeningen zijn als volgt. [5]

1. Chiropractoren zullen de nadruk leggen op het biopsychosociale behandelmodel.
2. De chiropractor geeft prioriteit aan niet-farmacologische therapieën en zelfmanagement boven farmacologische therapieën. 
3. Terwijl passieve interventie een belangrijke rol speelt in de beginfase van chiropractische behandeling, zal actieve interventie worden benadrukt. Deze omvatten zelfzorgstrategieën en oefeningen.
4. De chiropractor zal de neurofysiologische aard van de pijn herkennen - nociceptief, centrale sensitisatie en neuropathisch. 
5. Chiropractoren classificeren de omvang van het risico en behandelen de patiënten dienovereenkomstig. Voor patiënten met een relatief laag risico wordt gekozen voor een minder intensieve aanpak en vice versa. 

Conclusie 

Chiropractoren passen spinale manipulatie en andere therapeutische technieken toe voor de behandeling van musculoskeletale en niet-musculoskeletale aandoeningen. De chiropractors zullen zowel undergraduate als DC-graden behalen, gevolgd door het behalen van het staatslicentie-examen. 

Referenties 

1. https://www.nccih.nih.gov/health/chiropractic-in-depth 
2. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3716373/ 
3. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5461754/ 
4. https://www.healthcaredegree.com/faq/types-of-chiropractors 
5. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7578188/