Invoering

Peroneale tendinitis is een van de drie belangrijkste aandoeningen van de peroneale pees, gekenmerkt door een ontsteking van de peroneale pees. Deze aandoening presenteert zich met laterale en achtervoetpijn vergezeld van zwelling aan de enkel. Het artikel bespreekt de oorzaken, risicofactoren, symptomen en behandeling van peroneale tendinitis.  

Wat is peroneale tendinitis?

De peroneale pees bevindt zich in het laterale compartiment van het been en omvat de peroneus brevis en peroneus longus spieren. Beide spieren ontlenen bloed aan de peroneale slagader en worden geïnnerveerd door de oppervlakkige peroneale zenuw. De gemeenschappelijke synoviale schede die de peroneale pezen bevat, bevindt zich posterieur aan de distale fibula. Na het oversteken van de fibula krijgen de pezen een eigen synoviale schede. Ter hoogte van het enkelgewricht is de peroneale pees verwant aan de anterieure spieren peroneus longus en peroneus brevis. De aandoeningen van de peroneale pees omvatten peroneale tendinitis, peroneale peesscheuren en peroneale subluxatie. Deze aandoeningen leiden tot laterale en achtervoetpijn. Peroneale peesaandoeningen komen vaak voor bij jonge en actieve personen. [1]

Symptomen van peroneale tendinitis

De symptomen van peroneale tendinitis zijn als volgt. [1, 2] 

1. Pijn aan de achterkant van de enkel of pijn in de achtervoet
2. Pijn bij het dragen van gewicht 
3. Zwelling bij de enkel
4. Laterale enkelinstabiliteit 
5. Verdikking van de peroneale pees 
6. Laterale malleolus knallen of knappen
7. Voelbare vloeistof in de peesschede
8. Peroneale peesgevoeligheid in relatie tot de distale fibula 

Oorzaken en risicofactoren 

De etiologie van peroneale tendinitis is meestal multifactorieel en ontstaat als gevolg van extrinsieke en intrinsieke factoren die hieronder worden genoemd. [3]

1. Ongepaste schoenen die onvoldoende ondersteuning bieden 
2. Cavus voet of hoge voetboog 
3. Onjuiste trainingstechnieken 
4. Activiteiten zoals overmatig rennen, springen en lopen 
5. Sportgerelateerde blessures 
6. Grotere en spontane mechanische belasting 
7. Systemische inflammatoire aandoeningen
8. spierstrakheid
9. Ontoereikende beschermende kleding tijdens de training 
10. Anatomische factoren die verantwoordelijk zijn voor peroneale tendinitis
    1. Spier zwakte
    2. spier onbalans
    3. inflexibiliteit 
    4. slechte uitlijning 
    5. Excentrische samentrekking van de spier of geforceerde verlenging
11. zwaarlijvigheid 
12. Roken 
13. Suikerziekte  

Normale genezingscyclus 

Om de pathogenese en behandeling van peroneale tendinitis te begrijpen, is het belangrijk om basiskennis op te doen over de normale genezingscyclus. c genezingscyclus omvat ontstekings-, proliferatie- en rijpingsstadia. Ontstekingen kunnen worden onderverdeeld in acute en chronische ontstekingen. Acute ontsteking wordt gekenmerkt door het verdwijnen van de genezingscyclus en is van relatief kortere duur. Integendeel, chronische ontstekingen worden gekenmerkt door aanhoudende ontstekings- en proliferatiestadia van de genezingscyclus. Tijdens chronische ontstekingen slaagt de genezingscyclus er niet in om resolutie te bereiken. [4]

1. Ontstekingsstadium 

De genezingscyclus begint met de ontstekingsfase. De belangrijkste tekenen van ontsteking zijn pijn, warmte, functieverlies, roodheid en zwelling. Tijdens de ontstekingsfase geven de ontstekingscellen cytokines en ontstekingsmediatoren af, die vervolgens de immuuncellen rekruteren. De oplossing van de ontstekingsfase van de genezingscyclus wordt gekenmerkt door de eliminatie van de veroorzaker. 

2. Proliferatiefase 

De ontstekingsfase vordert naar de proliferatiefase van de genezingscyclus. Deze fase wordt gekenmerkt door de vorming van nieuwere bloedvaten, productie van extracellulaire matrix, de proliferatie van fibroblasten en afzetting van collageen, en her-epithelisatie van de wondplaats. Negatieve feedbackmechanismen zijn verantwoordelijk voor de regulering van de proliferatiefase van de genezingscyclus. Dit remt de vorming van overtollig littekenweefsel en de afzetting van collageen door fibroblasten. Abnormale progressie van de proliferatiefase resulteert in het optreden van fasciabeperkingen en triggerpoints die pijn kunnen veroorzaken en het bewegingsbereik kunnen beperken. 

3. Rijpingsfase 

De rijpingsfase wordt gekenmerkt door de resolutie van de genezingscyclus. Tijdens deze fase van de genezingscyclus treden wondcontracties en littekenvorming op. Type 3 collageen in het littekenweefsel wordt vervangen door de vorming van type 1 collageen. Tijdens chronische ontsteking verloopt de genezingscyclus niet door de rijpingsfase.  

Ineffectieve behandelingen van peroneale tendinitis

Mensen kiezen vaak voor traditionele en ongepaste behandelingstechnieken voor het beheersen van pijn en zwelling. Deze technieken zijn echter niet geschikt voor de onderliggende afwijkingen en bieden alleen tijdelijke pijnverlichting. De ineffectieve behandelingen van peroneale tendinitis worden hieronder vermeld. 

1. Massage therapie
2. Massagetherapie met een foamroller 
3. Gebruik van warmte- en ijstherapie 
4. Elektrische stimulatie van het getroffen gebied 
5. Mobilisatie van het enkelgewricht 
6. Uitrekken van het getroffen gebied 
7. Krachtoefeningen tijdens de ontstekingsfase van de genezingscyclus 

Effectieve behandelingen van peroneale tendinitis 

Geschikte behandelingstechnieken voor peroneale tendinitis zijn als volgt. 

1. Uitvoeren van dagelijkse, beroepsmatige en sportgerelateerde activiteiten met een normale gang.
2. Het dragen van goede schoenen om de enkelstabiliteit te behouden.
3. Correcte pronatie van de voet.
4. Oplossing van de ontstekingsfase van de genezingscyclus.
   1. Een individu moet voldoende rust nemen om pijn te verlichten en genezing te versnellen. 
   2. Het MagnaHeal-apparaat bestaat uit een zeldzame magneet genaamd neodymium, bedekt met ontstekingsremmende stoffen. Het apparaat gebruikt magnetische therapie om ontstekingen te moduleren. MagnaHeal 1 heeft een magnetische krachtlengte van 2 inch en MagnaHeal heeft een magnetische krachtlengte van 3 inch die gunstig is voor respectievelijk milde en ernstige ontstekingen. [5]
   3. Een persoon moet een ontstekingsremmend dieet volgen dat plantaardige producten en kruiden omvat, zoals fruit, kurkuma, zwarte peper, groene thee, peulvruchten en gember. Een persoon moet zich onthouden van alcohol, transvet en geraffineerde koolhydraten. [6]
   4. Tekorten aan voedingsstoffen spelen ook een cruciale rol bij het ontstaan van ontstekingen. Het AskASTR-programma is samengesteld om voedingstekorten te identificeren met behulp van een zelfbeoordelingsonderzoek. 
5. Oplossing van de proliferatiefase van de genezingscyclus. [7] 
   1. Het oplossen van deze fase omvat het loslaten van fascia-beperkingen, littekenweefsel en triggerpoints. De fascia is verdeeld in de oppervlakkige en diepe fascia. Diepe fascia is verder onderverdeeld in aponeurotische, epimysium-, perimysium- en endomysiumlagen. 
   2. Voor het opheffen van oppervlakkige en aponeurotische fascia-beperkingen is de A1-tool vereist. 
   3. Voor het loslaten van oppervlakkig littekenweefsel en triggerpoints is de A3-tool nodig. 
   4. Voor het loslaten van diep littekenweefsel, triggerpoints en resterende fascialagen is de A5-tool vereist. 

Conclusie 

Peroneale tendinitis treedt op als gevolg van intrinsieke anatomische afwijkingen en extrinsieke factoren zoals trauma, onjuiste trainingstechnieken en repetitieve bewegingen. Deze aandoening beperkt de beweging en veroorzaakt pijn en zwelling aan de enkel. Passende behandeling en behandeling van peroneale tendinitis omvat een ontstekingsremmend dieet, voedingssupplementen, het MagnaHeal-apparaat en het gebruik van A1-, A3- en A5-hulpmiddelen. 

Referenties 

1. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK544354/ 
2. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5508858/ 
3. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29078821/
4. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK518964/
5. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3617815/ 
6. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28350517/ 
7. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK526038/